Ενεργοποίηση της λήθης προς επίτευξη της ευτυχίας

Οδυσσέας Ν. Τσιντσιράκος

Ενεργοποίηση της λήθης προς επίτευξη της ευτυχίας

Η εσωτερική δομή του ψυχισμού, συνταγμένου σε δυαδική μορφή, αποτελείται από το σύνολο των συναισθημάτων, την πληθώρα των διαφορετικών σκέψεων και των φαντασιακών περιγραφών του νου. Στο σημείο που τα συναισθήματα επικαθορίζονται και εναλλάσσονται ως συνέπεια των υποκειμενικών φαντασιακών σεναρίων του νου, ο εσωτερικός ψυχισμός του ατόμου καταλήγει στη διττή φάση έντασης ή ηρεμίας. Τόσο η μνήμη όσο και οι επικείμενες φαντασιακές σκέψεις και εικόνες συντελούν, συνολικά, στη διατήρηση του εκάστοτε συναισθήματος, γεγονός που διαμορφώνει τη στιγμιαία συναισθηματική κατάσταση του ατόμου. 

            Οι γρήγορες εναλλαγές των συναισθημάτων και η απόρριψη του  ιδανικού έγκειται, αφενός στην επικάλυψη των πεπερασμένων αναμνήσεων, ως αποτέλεσμα της ενεργοποίησης της λήθης, και αφετέρου εμπίπτει στους φόβους και τις ανασφάλειες του υποκειμένου, που αναζητά ένα ενδιαίτημα έφορο για την καλλιέργεια της απαραίτητης δύναμης που στοχεύει στη δυναμική απόσβεση των ψυχοφθόρων βιωμάτων του παρελθόντος. Βέβαια, ένα έφορο έδαφος προϋποθέτει την επισφαλή διαπίστωση της ανομοιότητας ως προς το γόητρο του υποκειμένου, ώστε να αντληθεί η απαραίτητη κινητήρια δύναμη που θα οδηγήσει στην επίμονη και παρατεταμένη προσκόλληση του ενδιαφερόμενου. Κατά συνέπεια, ο μετασχηματισμός των συναισθημάτων που καθορίζει το πρόσημο των αισθήσεων του ατόμου, εμπίπτει στο προαναφερθέν πλαίσιο, το οποίο καθίσταται απαραίτητο για τη συνέχεια της λειτουργίας της λήθης. Έτσι, η συναισθηματική φόρτιση, η ανανεωμένη μνήμη, και οι φαντασιακές αναπαραστάσεις της στιγμής, ενεργοποιούν τους απαραίτητους ψυχολογικούς και φυσικούς μηχανισμούς, η λειτουργία των οποίων διαφαίνεται στο επίπεδο της παραμικρής, έστω, επαφής των δύο υποκειμένων.

            Ενδεχομένως, το προβληματικό σημείο του εγχειρήματος να αφορά στην υποκειμενική πρόσληψη του ατόμου, γεγονός διάφορο της κοινής συναισθηματικής κατάστασης των υποκειμένων. Οπότε, η μονομέρεια παρουσιάζει ένα επιπλέον πρόβλημα και για τη λύση του ενεργοποιούνται οι απαραίτητοι μηχανισμοί με το χαρακτηριστικό γνώρισμα της μακράς διάρκειας.